Geboren in Warffum, op haar achttiende ‘gevlucht’ via Nijmegen naar Groningen. Manon vond het te rustig en te saai op Het Hogeland. Maar de liefde bracht haar terug. Nu woont ze met man en kinderen inmiddels al 12 jaar in Winsum. Ze mist de stad, de reuring, cultuur en alles dichtbij. ‘Eigenlijk zou je met drie keer trappen van de Ebbingestraat in de rust van hier moeten kunnen zijn. Ik wil gewoon de stad op Het Hogeland.’
‘De kinderen moeten niet aan een verhuizing denken. Dus ik blijf in Winsum. Maar niet voor altijd!’