Een heel Nederlands beeld. Twee dezelfde vazen in de vensterbank. In de vensterbank van Yen [30] staan alleen geen orchideeën maar enorme nep-lotusbloemen. Hét symbool van Vietnam.
Yen groeide op in Hanoi, een hele drukke stad. Drie en een half jaar geleden vertrok ze naar Groningen voor haar masterstudie International Business and Management. Ze ging bij haar zus in Adorp wonen. ‘Mijn zus woonde toen al zo’n 10 jaar in Nederland, dus emigreren was emotioneel niet heel moeilijk, zegt Yen. Niet echt een spannend verhaal.’
Nu woont ze al twee jaar samen met haar vriend in Bedum. Haar medestudenten zeggen dat wonen in zo’n dorp saai is. Yen: ‘Ik hou van Bedum en het Hogeland, lekker relaxed en ruim. Sinds ik hier woon heb ik veel nieuwe mensen ontmoet. Iedereen groet elkaar. Heel anders dan de drukke binnenstad. Er is genoeg te doen qua sport en cultuur. Een paar maanden geleden ben ik bestuurslid geworden van Colourful Het Hogeland.’
Yen is inmiddels geslaagd voor de studie en is ze online marketeer voor de Groningse nagelstudio van haar vriendin. ‘In Bedum is er al eentje en dat is wel genoeg hier.’ De twee hebben grote plannen: een keten van salons met hoge kwaliteit moet het worden, in heel Europa!
Als we naar buiten gaan om foto’s te maken trekt ze het Vietnamese hoedje van de muur, dat moet mee. Het gaat helemaal vanzelf: ze poseert als een echte toerist. Met het Vietnamese hoedje midden op het Bedumse Burchtplein.
Dan komt Louw Spijkerman met zijn viskar al toeterend de straat in. ‘Ik hou van haring en kibbeling. Eerst niet hoor!’ Bij de viskar raakt ze aan de praat met zeer nieuwsgierige Bedumer visliefhebbers. Over loempia’s, de Vietnamese oorlog en over de Nederlandse taal. Colourful Yen!
